Levert een groter vermogen meer werk op voor de vermogensbeheerder?

"Voor een klant met een groter vermogen doen we meer werk" is een van de argumenten die beleggers te horen krijgen op het moment dat ze bij hun beheerder vragen stellen over de percentuele vergoeding die ze moeten betalen. 

In de praktijk zien we echter dat beleggers in hetzelfde portefeuilleprofiel, ongeacht de omvang van het vermogen, dezelfde depotbank en dezelfde beleggingen hebben. Dit vooral as gevolg van de  opkomst van brokerplatforms en beleggingsfondsen en indexbeleggingen.

Een belegger met Eur. 100.000,- krijgt ten opzichte van een belegger met bijvoorbeeld Eur. 120.000,- geen wezenlijk andere portefeuille. De laatste betaalt echter wel 20% meer aan kosten. Sterker nog, een belegger met Eur. 1.000.000,- of meer krijgt ook geen wezenlijk andere portefeuille dan een belegger met Eur. 100.000,-, maar betaalt met gemak 8, 9 of vaak zelfs 10 keer zoveel aan kosten. Je kunt je dan ook afvragen op welk niveau een groter vermogen ook daadwerkelijk meer werk oplevert.

Het vreemde aan het argument van meer werk is dat er gesuggereerd wordt dat de rekening wel afhankelijk is van het geleverde werk. Als de vergoeding daadwerkelijk afhankelijk is van het geleverde werk, dan kan een beheerder ook inzichtelijk maken wat dit meer werk precies inhoudt.

Helaas moeten beleggers het vaak doen met mooie woorden en blijft de gespecificeerde offerte uit. Wat zegt dit vervolgens over het uurtarief van de beheerder op het moment dat u Eur 5.000,- per jaar betaalt daar waar een andere beleggers voor dezelfde dienstverlening Eur 1.500,- betalen.

Gaan bij vermogensbeheer de kosten voor de baten uit?

Indien u besluit om in een duur restaurant te gaan eten, verwacht u een beter eindproduct. De hoog opgeleide kok neemt uitgebreid de tijd om uw gerecht te bereiden. En de ervaren en attente ober zorgt ervoor dat u niets tekort komt. U betaalt meer dan in een goedkoper restaurant, maar u ontvangt (hopelijk) een beter eindproduct (beter eten, betere ambiance etc..). De kosten gaan voor de baten uit.

Indien u kiest voor een duurdere vermogensbeheerder betaalt u meer in de hoop op een beter eindproduct. Een duurdere beheerder moet in eerste instantie de hogere kosten terugverdienen voordat er een beter rendement gerealiseerd kan worden. De vraag is of dure beheerders hiertoe in staat zijn? 

Het verleden heeft aangetoond dat duurdere beheerders niet in staat blijken te zijn om een beter rendement te behalen dan het gemiddelde marktrendement. Sterker nog, het blijkt dat duurdere beheerders door de hogere kosten, juist achterlopen ten opzichte van het marktgemiddelde.

Wilt u hier meer over lezen, klik dan op de volgende linkjes:

The Maryland Public Policy Institute - Wall Street Fees & Investment Returns

John Bogle - The little book of commen sense investing

Vanguard - Principe 3: The truth about costs

U kunt zich afvragen of de kosten van uw beheerder voor de baten uitgaan of dat uw inkoop misschien uw eerste winst is.

Heeft een vermogensbeheerder hetzelfde belang als hij een percentuele beheervergoeding ontvangt?

"Door een percentage te betalen hebben we hetzelfde belang".

Het idee achter deze redenering is dat het betalen van een percentage tot extra inkomsten voor de beheerder leidt op het moment dat uw vermogen groeit. Dit geeft de beheerder een extra financiële prikkel om goed zijn best voor u te doen.  

Maar zit uw beheerder dan wel aan dezelfde kant van de tafel? Op het moment dat je als beheerder een percentage in rekening brengt, impliceer je tegelijkertijd dat je recht hebt op een gedeelte van de winst. Je wenst immer een hogere vergoeding te ontvangen op het moment dat vermogen in waarde toeneemt. "De vermogensgroei is het gevolg van het werk van de beheerder".

Maar wat gebeurt er dan op het moment dat er verlies wordt geleden. Bij verlies hoort de beheerder dan ook dit verlies aan zijn capaciteiten toe te schrijven. Als hij daadwerkelijk aan dezelfde kant van de tafel zou zitten, hoort hij u dan een gedeelte van het verlies terug te betalen. 

Pas op het moment dat beheerders daadwerkelijk verliezen aan hun eigen capaciteiten toeschrijven en u terug gaan betalen, kunnen we het hebben over hetzelfde belang. Tot die tijd is het commerciele retoriek.

30% tot 60% meer rendement, zonder uw portefeuille aan te passen!

Dit klinkt misschien ingewikkeld, maar het is eigenlijk vrij eenvoudig. Tenminste, als uw vermogensbeheerder mee wil werken.

Waar komt de 30 tot 60% vandaan?

Vrijwel alle beheerders ontvangen een procentuele beheervergoeding, bijvoorbeeld 1 of 2% over het belegd vermogen. Vaak werken deze beheerders ook nog met een ondergrens aan de omvang van het vermogen. Een belegger die vanaf vandaag Eur. 450.000,- laat beheren in een neutraal beleggingsprofiel en 1.0% per jaar betaalt, is in het eerste jaar Eur. 4.500,- aan de beheerder kwijt. Maar stel dat er vandaag ook een andere belegger bij deze beheerder begint. Ook in een neutraal beleggingsprofiel maar met een bedrag van Eur. 150.000,-. Deze belegger betaalt in het eerste jaar Eur. 1.500,-.

De oplettende lezer merkt wellicht dat er een vreemd verschil ontstaat. De eerste belegger betaalt 3 keer zoveel als de tweede belegger, terwijl beide beleggers in dezelfde beleggingen, in hetzelfde profiel en bij dezelfde depotbank beleggen. In de praktijk zijn de portefeuilles van belegger 1 en 2 ook vrijwel altijd identiek. Op de omvang per belegging en het prijskaartje na natuurlijk.

Kennelijk kan een beheerder die een vergoeding van 1,5% ontvangt en een ondergrens van Eur. 100.000,- hanteert, deze dienst voor Eur. 1.500,- aanbieden. U kunt zich dan ook afvragen waarom men Eur. 4.500,- moet betalen voor dezelfde dienst?

En het wordt nog erger… (voor beide beleggers)

Naarmate het vermogen groeit (door rendement of bijstortingen) moeten belegger 1 en 2, door het betalen van een percentage, een steeds hoger bedrag betalen. Het verschil tussen het betalen van Eur. 1.500,- per jaar of 1.5% per jaar loopt daarom na verloop van tijd steeds verder op.

30 tot 60% extra rendement

Als belegger kunt u met twee eenvoudige veranderingen uw rendementspotentieel verhogen

1. Verlaag de beheervergoeding die u betaalt naar de vergoeding die men moet betalen indien men met het minimumbedrag belegt.
2. Zet uw beheervergoeding om naar een vast bedrag per jaar in plaats van een percentage.

U hoeft uw portefeuille hiervoor niet aan te passen.

Meer rendement in 4 stappen:

1. Zoek uit wat de ondergrens is van uw beheerder;
2. Doe de ondergrens maal de procentuele beheervergoeding die u betaalt;
3. Reken hier uit wat dit vaste bedrag u aan extra rendement oplevert;
4. Vraag aan uw beheerder of hij voor dit vaste bedrag uw vermogen wil beheren;

Laat ze u vooral niet afschepen met argumenten als: “door een percentage hebben we hetzelfde belang” of “Voor een klant met een groter vermogen doen we meer dan voor een relatief kleinere belegger".

Lees meer over deze non-argumenten

1. "Door een percentage hebben we hetzelfde belang”
2. “Voor een klant met een groter vermogen doen we meer dan voor een relatief kleinere belegger"

Is een percentage over het vermogen een eerlijk verdienmodel voor vermogensbeheerders?

Indien u uw vermogen laat beheren door een vermogensbeheerder betaalt u over het algemeen een percentage over uw belegd vermogen als beheervergoeding, bijvoorbeeld 1% .

Bij het betalen van een percentage zijn vraagtekens te plaatsen. Een belegger met een relatief groter belegd vermogen betaalt meer, en soms aanzienlijk meer, dan een belegger met relatief kleiner vermogen. Zij betalen zeer verschillende vergoedingen voor meestal dezelfde dienstverlening.

Een voorbeeld

Stel dat er twee beleggers zijn die hun vermogen laat beleggen door een beheerder. Bij het begin van de samenwerking stort belegger 1 Eur 250.000,- en de belegger 2 Eur 750.000,- . Beide komen in hetzelfde standaard risicoprofiel en hebben daardoor dezelfde portefeuille-indeling, alleen de omvang per belegging verschilt. HEt gevolg is dat belegger 2 ieder jaar drie keer zoveel betaalt aan beheervergoeding dan belegger 1 , terwijl zij beide dezelfde dienstverlening krijgen?

Een vergelijking

Als u een timmerman vraagt een kast voor u te maken, staat u vreemd te kijken als hij hiervoor 1% van uw vermogen zou vragen. Dit betekent bijvoorbeeld dat uw buurman een andere prijs betaalt voor dezelfde kast.

U kunt zich dan ook afvragen of de keuze voor een percentage als beheervergoeding wel eerlijk is.

Heeft een procentuele beheervergoeding een contraproductieve invloed op uw rendement?

Vrijwel de hele sector brengt een percentage in rekening over het beheerd vermogen als beheervergoeding. Indien een belegger zijn vermogen laat beheren door een vermogensbeheerder betaalt deze belegger bijvoorbeeld 1% per jaar.

Een percentage betekent dat een belegger steeds meer moet betalen naarmate het vermogen groeit. Omdat een belegger steeds meer moet betalen heeft een percentage een contraproductieve werking op de groei van het vermogen.

Een voorbeeld

Stel dat u uw vermogen laat beleggen door een beheerder en u blijft een trouwe klant voor een periode van 20 jaar. Aan het begin van de samenwerking stort u Eur 250.000,- en u maakt een gemiddeld rendement van 5%. Doordat u een percentage moet betalen betaalt u jaarlijks een steeds hoger bedrag.

• Jaar 1 Eur 2.625,-
• Jaar 5 Eur 3.065,-
• Jaar 10 Eur 3.720,-
• Jaar 20 Eur 5.480,-

Over een periode van 20 jaar bent u ruim Eur. 74.445,- (30% van uw inleg) kwijt aan beheerkosten. Over dit bedrag kunt u geen rendement maken. Dit scheelt u meer dan Eur 115.000,- over een periode van 20 jaar (46% van uw inleg).  En bij grotere vermogens is het verschil nog groter:

Eur 500.000 = Eur 148.890 (opgetelde kosten)   Eur 231.086 (gemist opbrengsten)

Eur 750.000 = Eur 223. 336 (opgetelde kosten)  Eur 346.631 (gemist opbrengsten)

Eur 1.000.000 = Eur 297.781 (opgetelde kosten) Eur 462.173 (gemist opbrengsten)

Door deze oplopende kosten en gemiste opbrengsten wordt het opbouwen van uw vermogen steeds lastiger. U kunt zich dan ook afvragen of het beleggingstechnisch wel interessant is om een percentage te betalen aan uw vermogensbeheerder.

WIlt u hier meer overlezen, klik dan op het volgende artikel:

Forbes - Rick Ferri - The heavy toll of investment fees

Is uw vermogensbeheerder loyaal als hij een procentuele beheervergoeding ontvangt?

Indien u uw vermogen laat beheren betaalt u over het algemeen een percentage over uw vermogen, bijvoorbeeld 1% per jaar.

Sel dat u uw vermogen laat beheren en u blijft een trouwe klant voor een periode van 20 jaar. Aan het begin van de samenwerking stort u Eur 250.000,-. En het rendement dat u behaald bedraagt gemiddeld 5% per jaar.

Door het betalen van een percentage gaat u jaarlijks steeds meer betalen. Indien u besluit om, halverwege de termijn, het belegd vermogen te verdubbelen maakt de vergoeding die u betaalt een verdere sprong naar boven.

U kunt vraagtekens plaatsen bij de loyaliteit van dit model. Als trouwe klant, gaat u namelijk steeds meer gaat betalen naarmate uw vermogen groeit maar u gaat ook meer betalen omdat u besluit om bij te storten, terwijl de dienstverlening hetzelfde is gebleven.

Daarnaast kunt u zich afvragen of het loyaal is dat de beheerder wel wenst te verdienen aan de groei van uw vermogen, zelfs als u bijstort, maar niet terugbetaalt indien uw vermogen in waarde daalt....

De route naar rendement.

U heeft vermogen opgebouwd waarvan u moet leven en u wenst een hoger rendement dan dat u op de spaarrekening ontvangt. Om dit rendement te behalen laat uw vermogen beheren door een vermogensbeheerder. Na een jaar heeft u 10% rendement behaald en u bent hier tevreden over.

U komt echter tot de ontdekking dat uw vermogen niet belegd wordt, maar dat de beheerder jaarlijks met een deel van uw geld naar het casino stapt om het aan de roulettetafel op rood of zwart te leggen. Ondanks het feit dat u zeer tevreden bent over het rendement, voelt de stap naar het casino met uw pensioen geld niet geheel comfortabel aan. Het rendement geeft u een goed gevoel alleen de route naar het rendement (het proces) niet.

Gelukkig stappen vermogensbeheerders niet met het vermogen van hun klanten naar het casino. Het bovenstaande voorbeeld is extreem om duidelijk te maken dat het behaalde rendement niet alleszeggend is.

Dit maakt het voor beleggers ook direct een stuk moeilijker om een vermogensbeheerder te beoordelen. Aan de ene kant kan het behaalde rendement feitelijk vastgesteld worden. Aan de andere kant is inzicht in het beleggingsproces een stuk minder inzichtelijk. 

Een voorbeeld

We leven eind 2006. Als u op dat moment een vermogensbeheerder had moeten kiezen had u uw keuze kunnen baseren op de rendementen die de voorafgaande jaren waren gerealiseerd. Vermogensbeheerders die in jaren daarvoor veel in financiële aandelen belegd hadden, konden op dat moment een hoger gerealiseerd rendement aantonen. In de jaren die volgden verloren veel van deze aandelen meer dan 70% van hun waarde. Hetzelfde geldt bijvoorbeeld voor de periode voor en na het klappen van de IT bubble.

Door de nadruk te leggen op het behaalde rendement kunnen beleggers verleid worden om te kiezen voor een beheerder die risico’s neemt waar beleggers niet op zitten te wachten. 

U kunt zich dan ook afvragen of het rendement voldoende zegt over de kwaliteit van een vermogensbeheerder. Het rendement is een belangrijke graadmeter, maar een gedegen evaluatie van het voorafgaande beleggingsproces is minstens zo belangrijk.

Wilt u hier meer over lezen, klik dan op de volgende link:

Michael Maubossin - More than you know

Het gevaar van beleggen o.b.v. toekomstvoorspellingen

Het beleggingsbeleid is de wijze waarop er voor klanten belegd wordt. Normaliter wordt dit beleid bepaald door het beleggingscomité van de vermogensbeheerder.

Periodiek komt dit comité bijeen om de marktontwikkelingen te bespreken en de verwachtingen over de toekomstige ontwikkelingen te bepalen. Vervolgens worden op basis van deze verwachtingen de beleggingsportefeuilles van de klanten ingedeeld en onderhouden.

Indien het beleggingscomité bijvoorbeeld verwacht dat Europese aandelen het de komende jaren beter zullen doen dan Amerikaanse aandelen, kan het comité besluiten om meer Europese dan Amerikaanse aandelen op te nemen. Of bijvoorbeeld meer grondstoffen aan te kopen dan vastgoed. In een dergelijke portefeuilleverdeling leiden toekomstverwachtingen tot overwogen en onderwogen posities. 

Dit plaatst een enorme verantwoordelijkheid op de schouders van het beleggingscomité. Blijkt een belegging een hele andere koersbeweging te maken dan het comité had verwacht, dan is het verlies door de overweging van deze belegging extra groot. In het bovenstaande plaatje betekent een negatieve koersbeweging van de Europese aandelen, extra negatieve druk op de gehele portefeuille.

En hierin schuilt het risico van deze manier van beleggen. Blijken de voorspellingen van de pro’s niet uit te komen, dan heeft dit een onnodig extra negatief effect op de beleggingsportefeuille.

De praktijk laat dusver zien dat, ondanks de opgetelde kennis en ervaring van de beleggingscomités, het vrijwel onmogelijk is om de weerbarstige financiële markten structureel correct te voorspellen. U kunt zich dan ook afvragen of de voorspellingen van uw beheerder uw rendement heeft bevorderd of juist heeft afgeremd.

Wilt u hier meer over lezen,klik dan op de volgende link:

University of Pennsylvania - The seer-sucker theory: the value of experts inforecasting

Toekomstvoorspellingen? We wensen u weinig succes.

In vele sectoren wordt geprobeerd de toekomst te voorspellen.Economen vertellen ons hoe de economie zal veranderen, politieke experts vertellen ons wat onze leiders ons in de toekomst zullen brengen en analisten vertellen ons wat er op de financiele markten gaat gebeuren.

Deze experts worden geacht over betrouwbare informatie te beschikken en in staat te zijn om deze informatie op de juiste wijze te gebruiken om zodoende de toekomst correct te voorspellen.

Naar het voorspellen van de toekomst is door de jaren heen veel onderzoek gedaan. Het blijkt echter dat het geld dat uitgegeven wordt aan deze voorspellers, niet altijd goed besteed is. Over het algemeen tonen de onderzoeken zelfs aan dat expertise weinig voordeel biedt als het aankomt op voorspellingen.

Een voorbeeld

In een 20-jarig durend onderzoek van Tetlock werden 284 experts, die hun geld verdienen met het adviseren in politieke en economische zaken, gevraagd om voorspellingen te doen over de kans dat een bepaalde gebeurtenis in de toekomst zou plaatsvinden.

Zo werden voorspellingen gedaan over de koude oorlog, de aanwezigheid van Amerika in de Perzische golf en financiële zaken zoals bijvoorbeeld de opkomende markten. Er werden 80.000 voorspellingen verzameld. Iedere expert werd gevraagd om een voorspelling te doen of het (a) beter zou gaan, (b) hetzelfde zou blijven of (c) minder goed zal gaan.

De resultaten waren schrikbarend. De experts zouden een aanzienlijk beter resultaat geboekt hebben indien zij simpelweg voorspeld zouden hebben dat alle drie de alternatieven (beter, hetzelfde, slechter) dezelfde kans zou hebben. Nobelprijswinnaar Kahnemann concludeert dat zelfs dart-gooiende apen tot een beter resultaat zouden zijn gekomen.

Een financieel voorbeeld in Nederland

Dit fenomeen zien we ook in Nederland terug. Van 1984 tot en met 2012 organiseerde actualiteitenprogramma Nova in samenwerking met het Financiële Dagblad een jaarlijkse beleggingswedstrijd. De strijd ging tussen bekende beleggingsanalisten en leken zoals gorilla’s, dolfijnen en clowns. De analisten konden vertrouwen op hun kennis en ervaring om een weloverwogen voorspelling over de toekomstige ontwikkelingen te kunnen doen.

Ook hier waren de resultaten dramatisch. Van de 18 keer verloren de analisten 11 maal van de leken. 

Ondanks het overweldigende bewijs dat deze voorspellingen zeer weinig waarde toevoegen, is het beleggingsbeleid van vele vermogensbeheerders gebaseerd op toekomstvoorspellingen. U kunt zich dan ook afvragen of u uw vermogen afhankelijk wil maken van toekomstvoorspellingen, of dat u gaat zoeken naar een alternatief.